Cane Carco

Neia

K r ó t k i r y s h i s t o r y c z n y
Jest bezpośrednim potomkiem molosów starożytnego Rzymu. W niezbyt odległej przeszłości zachował się jeszcze i powszechnie występował w prowincjach Foggia i Bari. Nazwa rasy pochodzi od, łacińskiego "cohors" co oznacza "obrońca, stróż obejścia".

W y g l ą d o g ó l n y
Pies więcej niż średniej wielkości. Silny i mocno zbudowany, ale jednocześnie elegancki. Suchej budowy, o długich mocnych mięśniach.

I s t o t n e p r o p o r c j e
Długość głowy stanowi 36% wysokości w kłębie. Pies jest nieco dłuższy niż wyższy.

U s p o s o b i e n i e
Stróż dobytku, rodziny i stad; wyjątkowo sprawny i kontaktowy (łatwo nawiązujący kontakt z właścicielem). W przeszłości używany przy pasieniu bydła i jako pies myśliwski na grubą zwierzynę.

G ł o w a
Duża z cechami typowymi dla molosów. Linie czaszki i kufy nieznacznie zbieżne.

M ó z g o c z a s z k a
Szeroka; jej szerokość na wysokości łuków jarzmowych jest równa lub nieco większa niż długość. Czoło wysklepione, czaszka prawie płaska. Bruzda czołowa zaznaczona.
Stop: Zaznaczony.

T r z e w i o c z a s z k a
Nos: Duży i czarny, nozdrza duże, w linii grzbietu nosa, rozwarte.
Kufa: Zauważalnie krótsza niż czaszka (czaszka 62-64%, kufa 36-38% długości głowy), mocna, wybitnie graniasta, z przodu płaska (tępa), o prawie równoległych bokach, których długość jest równa szerokości. Profil nosa prosty.
Wargi: Górne wargi tworzą średniej wielkości fafle, zasłaniając żuchwę, w ten sposób decydują o kształcie kufy widzianej z boku.
Szczęki/Zgryz/Zęby: Szczęki potężne, wygięte. Niewielki przodozgryz. Zgryz nożycowy i cęgowy dopuszczalne.
Oczy: Średniej wielkości, owalne, osadzone frontalnie, nieznacznie wyłupiaste. Powieki przylegające. Oczy jak najciemniejsze, w zależności od umaszczenia. Wyraz czujny i przenikliwy.
Uszy: Trójkątne, wiszące, o szerokiej nasadzie, osadzone nad łukami jarzmowymi. Prawie zawsze cięte, wtedy w kształcie trójkąta równobocznego.

S z y j a
Mocna, umięśniona, długości równej długości głowy.

T u ł ó w
Jest nieco dłuższy niż wysokość w kłębie. Mocnej budowy, ale nie przysadzisty. Kłąb: Zaznaczony, wzniesiony ponad poziomem zadu.
Grzbiet: Prosty, bardzo umięśniony i dobrze związany.
Lędźwie: Krótkie i masywne.
Zad: Długi, szeroki, nieznacznie opadający.
Klatka piersiowa: Dobrze rozbudowana we wszystkich trzech wymiarach, sięgająca do łokci.

O g o n
Dość wysoko osadzony; o grubej nasadzie. Skracany na czwartym kręgu. W akcji noszony wysoko, lecz nigdy pionowo ani zakręcony nad grzbietem.

K o ń c z y n y p r z e d n i e
Barki: Łopatki długie, skośnie ustawione, bardzo muskularne.
Ramiona: Mocne.
Przedramię: Proste, bardzo mocne.
Nadgarstki: Elastyczne.
Łapy: Kocie.

K o ń c z y n y t y l n e
Uda: Długie, szerokie, plastycznie umięśnione.
Podudzie: Wąskie i mocne.
Staw skokowy: Umiarkowanie ukątowany.
Śródstopie: Grube i wąsko ustawione.
Łapy: Nieco mniej zwarte niż przednie.

S k ó r a
Dość gruba, stosunkowo przylegająca.

S z a t a
WŁOS: Krótki (lecz nie gładki), błyszczący, bardzo gruby z niewielką ilością podszerstka.
UMASZCZENIE: Czarne, grafitowe, łupkowe, jasnopłowe (żółtawe), czerwień jelenia, pręgowane; u psów płowych występuje czarna maska.

W i e l k o ś ć
Wysokość w kłębie:
Psy: od 62 do 68 cm,
Suki: od 58 do 64 cm. 2 cm tolerancji we wzroście w obie strony.
Waga:
Psy: od 42 do 50 kg
Suki: od 38 do 45 kg.

W a d y
Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.

C i ę ż k i e w a d y

Wyraźnie równoległe lub wyraźnie zbieżne linie kufy i czaszki; zbieżna kufa.
Zbyt silny przodozgryz.
Niedopigmentowany nos.
Ogon zakręcony lub noszony pionowo.
Wysokość powyżej lub poniżej dopuszczalnej.
Nieprzerwany inochód.

W a d y d y s k w a l i f i k u j ą c e

Rozbieżne linie kufy i czaszki.
Tyłozgryz.
Wklęsły grzbiet nosa, garbonos.
Całkowite odpigmentowanie nosa.
Niepigmentowane powieki, zbieżny i rozbieżny zez.
Brak ogona, skrócony ogon (zarówno naturalny jak i kopiowany).
Włos półdługi, gładki, postrzępiony.
Inne umaszczenia niż podane we wzorcu; zbyt duże białe plamy.

U w a g a
Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.