Neia
Administrator
Dołączył: 17 Cze 2006
Posty: 222
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Z miasta elfów
|
 Wysłany: Wto 5:29, 25 Lip 2006 Temat postu: Buda |
|
|
| Cytat: | Dobermany są psami bardzo krótkowłosymi, nie nadają się do mieszkania w budzie. Radziłabym Ci w miarę możliwości jednak przeniesienie ich do domu. One po prostu nie są psami na podwórko! No ale jeśli jest to niemożliwe to...
Jeśli wierny i oddany przyjaciel ma pilnować domu, należy mu się ciepłe i suche schronienie.
Naprawdę nietrudno teraz znaleźć porządne psie mieszkanie - solidne, ciepłe i ładne. Na rynku są budy jedno- albo dwuizbowe, z ociepleniem lub bez, w stylu góralskim, kryte strzechą, papą albo dachówką bitumiczną.
Jaki pies, taka buda
Dobra buda nie może być ani za mała, ani za duża. Powinna umożliwiać zwierzęciu wygodne ułożenie się i zmiany pozycji, a w zimne dni - dać się ogrzać psim ciepłem. Aby to ciepło nie mogło uciekać, wejście do budy jednoizbowej powinno być jak najmniejsze. Najlepiej, jeśli buda jest dwuizbowa lub osłonięta przynajmniej jedną, dodatkową ścianką, chroniącą przed wiatrem.
Duży pies (30-50 kg) powinien mieć budę o wysokości około 1 m, szeroką na 60-70 cm. Jej długość należy dostosować do długości psa.
Mały pies (mniej niż 20 kg) może mieć budę mniejszą: wysokość - ok. 60 cm, szerokość - 30-40 cm, długość: ok. 80 cm.
Jeśli na działce jest kilka psów, warto by każdy miał swoją budę. Wspólną budę mogą mieć dwa psy, które się tolerują, a najlepiej jeśli wychowały się razem. Całkiem nieźle sprawdzają się układy mały-duży pies, bo w budzie dużego psa na pewno zmieści się też mniejszy. Nie należy planować wspólnej budy dla suki i psa, ani też dla psów rywalizujących ze sobą.
Miejsce na budę
Psom - zwłaszcza dużym i młodym - należy zapewnić bardzo dużo ruchu, a więc i sporo miejsca w ogrodzie. Najlepiej, jeśli zwierzęta mają niczym nieograniczony dostęp do każdego zakątka posesji. Niestety, psia swoboda jest zwykle w sporym konflikcie z wypielęgnowanym ogrodem. Dlatego właściciele czworonogów często wydzielają specjalne miejsca - zagrody, wybiegi - w których psy mogą przebywać, i tam właśnie stawiają im budy. Jeśli psa trzyma się w zagrodzie, należy go często brać na spacery poza posesją - pożyteczne zresztą także dla właścicieli.
Buda powinna stać w miejscu osłoniętym od wiatru, najlepiej w sąsiedztwie drzew, które latem zapewnią cień. Nie należy natomiast stawiać jej tak, by była zacieniana przez budynek. Wejście powinno być tak skierowane, aby nie narażać psa na ciekawskie spojrzenia przechodniów ani właścicieli.
Wybierając odpowiednie miejsce na budę, powinniśmy pamiętać, że pies nie załatwia potrzeb fizjologicznych blisko miejsca, w którym sypia. Jeśli ma taką możliwość, wybiera na to z reguły miejsca znacznie oddalone - albo jedno miejsce przy drzewie, płocie itp. Należy mu zapewnić zachowanie się zgodnie z psią naturą. Niezależnie od tego, zwłaszcza jeśli działka jest niewielka, należy oczywiście sprzątać psie odchody (najlepiej wrzucać je do kompostu).
Co na dach?
Buda powinna mieć dwuspadowy dach, ponieważ po takim najszybciej spływa woda. Powinien być kryty papą lub dachówką bitumiczną. Dachów psich bud nie należy natomiast kryć blachą, bo ocierając się o takie pokrycie pies łatwo mógłby się skaleczyć. Poza tym blacha szybko i mocno się nagrzewa - w środku budy robiłoby się zbyt gorąco.
Wnętrze każdej budy trzeba sprzątać i co pewien czas dezynfekować. Najlepiej więc, jeśli dach jest zdejmowany.
Z czego ściany?
Buda musi być solidna i ciepła, a więc nie może być przewiewna. Na ściany budy najlepiej nadaje się drewno, które warto zaimpregnować i pomalować. Ściany mogą być zbudowane z dwóch warstw desek, między którymi umieszczona jest warstwa ocieplenia (pies nie powinien mieć do niego dostępu, aby nie mógł go zniszczyć).
Innym sposobem na ocieplenie budy jest ułożenie wokół jej ścian warstwy suchych liści. W tym celu w odległości 10-15 cm od budy wbija się kołki i na nich rozpina plastikową siatkę, a następnie przestrzeń między siatką a ścianami budy wypełnia się liśćmi. Jest to ocieplenie na jeden sezon: liście układa się jesienią i usuwa na wiosnę.
Najlepiej, by buda miała przedsionek umieszczony pod kątem prostym do głównego pomieszczenia. Taki przedsionek chroni psa przed podmuchami zimnego powietrza.
Co na podłogę?
Podłoga w budzie powinna być wykonana z desek, na których należy ułożyć coś miękkiego, np. materac. W sklepach z artykułami dla zwierząt można znaleźć materace obszyte materiałem, ale w naszym klimacie takie legowisko na wiele się nie zda - materac będzie często wilgotny i zabłocony. Dlatego jeśli decydujemy się na materac, warto zadbać, by był obity materiałem trwałym i łatwym do czyszczenia, na przykład materiałem skóropodobnym.
Właściciele psów często wykładają budy sianem lub słomą, która jest ciepła i szybko wysycha, a wnoszony przez psa brud opada przez jej źdźbła na dół posłania. Taka wyściółka może jednak przysporzyć problemów, zwłaszcza jeśli jest pyląca - u wrażliwych (alergicznych) psów może powodować zapalenie spojówek lub podrażnienia dróg oddechowych.
Aby zapewnić izolację przed wilgocią, budę stawia się na lekkim podwyższeniu, a teren wokół niej wysypuje drobnym żwirem.
Podest przed budą
Redukuje ilość brudu wnoszonego przez psa do budy, a w upalne dni może służyć jako legowisko. Podest nie powinien być zanadto wyniesiony nad terenem, zwłaszcza jeśli prowadzi do budy małego lub starszego psa: nie może być trudną do pokonania przeszkodą, lecz ma służyć psiej wygodzie.
Maxi buda, czyli kojec
Kojec umożliwia chwilową izolację psa od otoczenia, np. podczas wizyty małych dzieci, służy też suce, która opiekuje się szczeniakami. Powiększona buda zwykle składa się z dwóch części - legowiskowej oraz z małego wybiegu. Legowisko powinno być osłonięte przed wiatrem i opadami, najlepiej ocieplone i zadaszone, wybieg zaś powinien być ażurowy, np. z siatki ogrodzeniowej. Siatkę należy solidnie zakotwić w podłożu, by pies nie mógł się podkopać, i posadzić przy niej pnące rośliny, które zapewnią cień latem i osłonią przed spojrzeniami ciekawskich
Źródło: Dom gazeta |
Post został pochwalony 0 razy
|
|
